تحقیقات جدید نشان می‌دهد که فعالیت بدنی تا حدودی با کاهش سیگنال‌های مربوط به استرس در مغز، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.
به گزارش تکناک، در این مطالعه که توسط محققان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) انجام و در مجله کالج آمریکایی قلب و عروق منتشر شد، افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط با استرس مانند افسردگی، بیشترین فواید قلبی عروقی ناشی از فعالیت بدنی را تجربه کردند.
احمد توکل، محقق و متخصص قلب در مرکز تحقیقات تصویربرداری قلب و عروق در بیمارستان عمومی ماساچوست و همکارانش، برای ارزیابی مکانیسم‌های اساسی مزایای بیماری‌های روانی و قلبی عروقی ناشی از فعالیت بدنی، سوابق پزشکی و سایر اطلاعات 50359 شرکت‌کننده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
مجموعه‌ای از 774 شرکت‌کننده نیز تحت آزمایش‌های تصویربرداری مغزی و اندازه‌گیری فعالیت مغزی مرتبط با استرس قرار گرفتند.
طی یک پیگیری متوسط 10 ساله، 12.9٪ از شرکت‌کنندگان به بیماری قلبی عروقی مبتلا شدند. شرکت‌کنندگانی که توصیه‌های فعالیت بدنی را رعایت کردند، در مقایسه با افرادی که این توصیه‌ها را رعایت نکردند، 23 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بودند.
افرادی که سطح فعالیت بدنی بالاتری داشتند نیز فعالیت مغزی مرتبط با استرس کمتری داشتند. به‌طور قابل توجهی، کاهش در فعالیت مغز مرتبط با استرس ناشی از افزایش عملکرد در قشر جلوی مغز است که بخشی از مغز است که در عملکرد اجرایی (یعنی تصمیم گیری، کنترل تکانه) نقش دارد و به عنوان مهار کننده مراکز استرس مغز شناخته شده است. آنالیزها سایر متغیرهای سبک زندگی و عوامل خطرناک ابتلا به بیماری عروق کرونر را نیز در نظر گرفتند.
علاوه بر این، کاهش در سیگنال‌دهی مغزی مرتبط با استرس تا حدی عاملی برای مزایای قلبی عروقی فعالیت بدنی است.
محققان در گروهی متشکل از 50359 شرکت‌کننده به این نتیجه رسیدند که مزایای قلبی عروقی ورزش در میان شرکت‌کنندگانی که انتظار می‌رود فعالیت مغزی مرتبط با استرس بالاتری داشته باشند، مانند افرادی که از قبل افسردگی داشتند، بیشتر است.
فعالیت بدنی تقریباً دو برابر مؤثرتر در کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در میان افراد مبتلا به افسردگی بود. توکل که نویسنده ارشد این مطالعه است، می‌گوید: تأثیرات بر فعالیت‌های مرتبط با استرس مغز ممکن است این مشاهدات جدید را توضیح دهد.
مطالعات آینده‌نگر بیشتری برای شناسایی واسطه‌های بالقوه و اثبات علت این تاثیر مورد نیاز است. در همین حال، پزشکان می‌توانند به بیماران اطلاع دهند که فعالیت بدنی ممکن است اثرات مغزی مهمی داشته باشد و می‌تواند مزایای قلبی عروقی بیشتری را در بین افراد مبتلا به سندرم‌های مرتبط با استرس مانند افسردگی ایجاد کند.
