یک سیلی برای تنبیه!

حمزه واقعی، پژوهشگر مطالعات میان رشته‌ای در یادداشتی با این مقدمه در پایگاه خبری الف نوشت:

 لطفا توقف وتامل فرمایید: هر واژه‌ای بار معنی خاص خودش را دارد و واژه تنبیه، یعنی بنشین سرجات، تو در میدان مصاف چند ساعته با ایران به تلی از خاکستر تبدیل می‌شوی.

نکته مهم این بود که رهبر حکیم فرمودند: تنبیه خواهد شد، نفرمودند انتقام، یا انتقام سخت.

 لطفا توجه فرمایید این عملیات با همه عظمت و رعبی که برای دشمن داشت و ترس و دلهره‌ای که بر خوش نشینان صهیونیسم گذاشت، برای ایران به مثابه تله انداختن برای روباه پوشالی وروبا ه‌های هم پاله‌اش بود.

 فقط یک هشدار بود برای هوشیار کردن دشمن که اگر دست از پا خطا کند، باید دست و پا را در آتل ببندد.

 ما قصدِ کشتار و تلفات گرفتن از دشمن نداشتیم. این شیوه بزرگوارانه رهبر و ملت ایران است که از دیرباز هم بدان اهتمام داشته‌ایم. در برابر دشمنِ بعثی که تا می‌توانست، می‌زد و خون می‌ریخت ما تا می‌توانستیم، نمی‌زدیم و حتی اگر دشمن با تمام توش و توان و ناجوانمردی بدان عادت داشته باشد.

 در این موضوع هم به همان شیوه و مرام التزام داشتیم، لذا قبل از شروع عملیات، برخی کشورها را مطلع کردیم. مطمئن بودیم که این هم به اطلاع صهیونیست‌ها می‌رسد تا مردم را، حتی صهیونیست‌ها را، به پناهگاه ببرند. ما به انجام عملیات بر اساس وعده‌ای که به ملتِ خود داده بودیم، پایبند بودیم. به این که این بار نه توسط نیروهای محور مقاومت، نه در کشور ثالث، که مستقیم از خاکِ خود، وبخشی از ان را از مرقد شهید زاهدی،به عمق راهبردی دشمن شلیک کردیم و دشمن را در هم کوبیدیم.

 پیشتر، سربازان جنگِ روانی صهیونیست‌ها در شبکه‌های اجتماعی به تمسخر می‌نوشتند مرکز موساد در تل‌آویو است نه در اربیل. ما هم برای تحقیرشان، عمق خاکی را هدف گرفتیم که پایتختش تل‌آویو است. پایگاهِ هواییِ نواتیم و نگو/ نقب را زدیم. تا بگوئیم با مردم و لو صهیونیست‌های نژاد پرست هم -فعلا- کار نداریم.

 این اقدام را هم در قالبِ «دفاع مشروع» و بر اساسِ بند ۵۱ منشور سازمان ملل متحد به انجام رساندیم تا دنیا بداند که جمهوری اسلامی ایران، در اقداماتِ تنبیهی خود هم مقررات بین‌المللی و فراتر، انسانی را رعایت می‌کند. آن هم در برابر دشمنِ افسار گسیخته‌ای که به هیچ قاعده و قانون و اخلاقی پایبند نیست.

تفاوت ما با دشمنان هم در همین الزام بینشی-اخلاقی وانسانی است. در رعایتِ اخلاق در نهایتِ برخورد.

این عملیات، بیش از آن که نظامی باشد، راهبردی بود. تبیینِ روشن خطوط قرمز جمهوری اسلامی. با این بیانِ صریح که هر کس از آن رد شود، زیرِ پایش را قرمز خواهد دید. قرمز از خونی که از سراسر وجودش جاری خواهد بود. این پیغام را هم به همه طرف‌ها داده‌ایم؛ زمانِ بزن در رو به تمامِ تمام شده است. بزنندچند برابر، می‌خورند.

 اصرار بر مقابله داشته باشند، بیشتر می‌خورند. ما تعارف نداریم. به صریح‌ترین کلمات، دکترین دفاعی‌مان را تعریف کرده‌ایم. فعلا هم این مرحله تنبه را پایان یافته تلقی می‌کنیم اما اگر دشمن، خباثت کند، موج طوفانی وخروشمان برخواهد خواست از دریای خشم مقدس ما؛ که جز به شستن آن دیارِ مغصوب و مظلوم، از لوثِ وجودِ اشغال گران، آرام نخواهد شد. این هشدار را به شدت جدی بگیرید تا آن روز جلوتر نیفتد.